“วันเยาวชนแห่งชาติ” ได้ถูกกำหนดให้ตรงกับวันที่ 20 กันยายนของทุกปี มีขึ้นเพื่อให้เยาวชน ในช่วงอายุ 15 ถึง 25 ปี เกิดความตระหนักถึงความสำคัญของการพัฒนาตนเอง ชุมชน และประเทศ สำนักงานเครือข่ายองค์กรงดเหล้า(สคล.) และ สสส. มีกลุ่มเครือข่ายเยาวชน เรียนกว่าเยาวชน Stopdrink Network ได้รวมตัวกันสร้างสรรค์กิจกรรมเพื่อสาธารณประโยชน์ในพื้นที่ต่างๆ
นายธนภูมิ ยาวงษ์ (น้องดิว) อายุ 20 ปี เยาวชน SDN ลพบุรี กล่าวว่า เยาวชนในมุมมองของผม เยาวชนคือ คนในวัยหนุ่มสาวที่มีความงดงาม เป็นการเริ่มต้นของเรียนรู้ เป็นการต่อสู้ ที่มีความมุ่งมั่น ไม่ท้อ มองเรื่องอุปสรรค และความยากลำบากเป็นความสนุก ท้าทาย เกิดเป็นความพยายามในสิ่งที่ทำถึงจะไม่ประสบความสำเร็จ ก็ยังดีกว่าไม่ได้คิดที่จะเริ่มต้นทำอะไรเลย เพราะสิ่งนั้นจะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของประสบการณ์ให้ชีวิตของเราได้ อาจเป็นความล้มเหลวที่เราได้พบเจอ หรืออาจเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จ ซึ่งจะสามารถสร้างความแข็งแกร่งให้กับเราเพื่อก้าวเดินต่อไปในอนาคตอย่างมั่นคง
ผมโชคดี มีโอกาส ได้ทำงานกับพระอาจารย์ที่สอนธรรมะตั้งแต่เด็กๆ และเมื่ออายุ 15 ปี ครั้งนั้น มีผู้ใหญ่ใจดีหยิมยื่นโอกาสชวนให้ได้เข้ามาอยู่เป็นสมาชิกของเครือข่ายเยาวชน SDN หรือ Stopdrink Network จังหวัดลพบุรีภายใต้ สำนักงานเครือข่ายองค์กรงดเหล้า (สคล.) พวกเราเยาวชนมีโอกาสได้เรียนรู้ทำความเข้าใจในเรื่องโทษภัยของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ตัวผมเองก็ตั้งใจจะร่วมทำงานเป็นจิตอาสาในกิจกรรมสาธารณะประโยชน์ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการไปร่วมรณรงค์ชวนคนงดเหล้าเข้าพรรษาด้วย จึงทำให้มีความหนักแน่น เชื่อมั่นในสิ่งที่เลือกแล้วว่าไม่ได้มีความจำเป็นที่จะต้องไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเหล้านี้ ไม่ว่าจะเหล้า เบียร์บุหรี่ รวมถึงอบายมุขต่างๆ จากที่ผมเคยเห็นเพื่อนๆเมา พูดจาไม่รู้เรื่องเพราะขาดสติ และพอเห็นแบบนี้แล้วไม่อยากดื่มไม่อยากเมาเลย แต่ไปด้วยได้นะครับ คอยไปเก็บเพื่อน ขับรถกลับให้เพื่อนๆได้ เคยมีเพื่อนที่ดื่มเขาเกิดอุบัติเหตุหลังจากไปดื่มมาก็ทำให้
สำหรับโอกาสที่ได้เข้ามาได้ร่วมทำงานต่างๆ คือ ผมคิดว่าก็ไม่ได้มีใครมาคอยหยิบยื่นโอกาสให้เราตลอดเวลา บางสิ่งบางอย่างเราต้องไข่วคว้าหาโอกาสเอง เพื่อที่จะพัฒนาตนเอง ใครทำอะไร เราก็เข้าไปช่วย ไปดู แล้วจึงได้เข้าถึงโอกาสที่ดี ที่รู้สึกสนุก แปลกใหม่ในแบบที่ควร ได้รับการยอมรับ มีคุณค่าในตัวเอง ผู้ใหญ่ก็มอบโอกาสที่ให้เราได้ทำสิ่งนั้นๆ มันทำให้เราได้ค่อยๆเติบโตขึ้น
การวางรากฐานของชีวิต น่าจะเริ่มต้นจากครอบครัว ผู้ที่ดูแลอบรมสั่งสอนมีความสำคัญ เริ่มจากพ่อแม่ หรือคุณปู่คุณย่า คุณตา คุณยาย ซึ่งตัวผมเองในตอนเด็กๆ พ่อกับแม่ก็ต้องไปทำงานต่างถิ่น ตากับยายเป็นผู้ดูแลผม และผมคิดอยู่เสมอว่าสิ่งนี้มันเป็นโอกาส ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ ว่าจะอยู่อย่างไร ทำตัวอย่างไร ที่จะก้าวเดินไปในสังคมอย่างดูดี และภาคภูมิใจ
สำหรับบางคนที่คิดต่าง ผมมองว่าเขาอาจจะไม่มีแรงจูงใจที่จะทำอะไร ที่จะพาตนเองไปสู่หนทางที่ควรจะเป็น จึงกลายไปเป็นปัญหาในชีวิต บางคนจึงหันไปคบเพื่อนที่คิดเหมือนกัน ชอบแนวเดียวกัน เพื่อต้องการการยอมรับในกลุ่มของตนเอง อาจไปถึงการดื่มกิน เที่ยวเล่น เพื่อหาความบันเทิงให้กับชีวิตจนถึงขั้นก้าวพลาด บางคนเขาก็คิดได้ทัน กลับตัวมาสู่การใช้ชีวิตเป็นปกติได้ แต่บางคนก็ถลำลึกไป และอาจต้องใช้เวลาเพื่อจะกลับมาก็ได้ และสังคมเขาก็ยินดีให้โอกาส ซึ่งครอบครัวนั้นมีส่วนอย่างมาก ที่จะทำให้เยาวชนเดินสู่เส้นทางที่ดี หรือเสันทางที่ผิดเพี้ยนไป บางคนที่บ้านมีปัญหาเวลามาเรียนก็ทำให้ตึงเครียด เบื่อหน่าย เหม่อลอย ไม่อยากมาเรียน สังคมครอบครัวบางแห่งจะมีความแตกต่างกันไป เป็นสังคมที่หล่อหลอมกันมา บางครอบครัวก็มีความสนุกสนานบันเทิงกันตลอด เช่น จัดงานวันเกิดให้ลูก พ่อก็ตั้งวงมีการดื่มกินในครอบครัว กลายเป็นสังคมที่เอื้ออำนวยให้ดื่ม เมื่อพ่อตั้งวงดื่มกิน ลูกๆก็ชวนเพื่อนตั้งวงดื่มด้วยเช่นกันคล้ายกับว่าเป็นความเคยชิน ไม่ผิด ไม่แปลก อะไร หากไม่มีปัญหาหรือเกิดอะไรขึ้น ก็คงเป็นเรื่องธรรมดา สำหรับการดื่ม แต่ถ้ามีปัญหาทะเลาะวิวาทหรืออุบัติเหตุขึ้นมา ก็เป็นเรื่องใหญ่นะครับ
“เคยทดลองดื่มนะครับ” นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตเลย ที่ผมขอลองชิมว่ามันอร่อยขนาดไหน ทำไมเขาดื่มกัน พอลองชิมแล้วรู้สึกว่ามันก็ไม่ได้พิเศษอะไร ไม่ได้อร่อยเลย แถมมันยังมีผลเสียกับสุขภาพร่างกาย หากเผลอนิดเดียวอาจถึงตายด้วยอุบัติเหตุที่เราอาจคาดไม่ถึงได้เลย เพื่อนๆก็เคยชวนไปดื่ม ชวนตลอดนะครับ แต่หากเราหนักแน่น ยืนยันการไม่ดื่ม และก็คุยกับพื่อนให้เข้าใจ เพื่อนก็เลิกชวนไปในที่สุด สำหรับผมคิดว่าแล้วแค่ครั้งเดียว “เหล้าเพียงอึกเดียวที่ทดลองดื่ม..ก็ทำให้ผมรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ได้มีความจำเป็นกับชีวิตของผมเลย” มันจะไม่สามารถมาควบคุม ชีวิตของผมได้ และผมได้รับการขนานนามจากพี่ๆในเครือข่ายว่า เป็น “เยาวชนคนหัวใจเพชร ที่เลิกดื่มเหล้าตลอดชีวิต”ที่อายุน้อยที่สุดในประเทศ จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ไม่มีเพื่อนๆบังคับให้ผมดื่ม ซึ่งผมก็มั่นใจ และเชื่อมั่นว่าตัวเองจะไม่แตะต้องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อีก เพื่อตัวเอง สู่อนาคตต่อไป
