คุณนิกรณ์ ดำนิล คนหัวใจเพชร เลิกเหล้าตลอดชีวิต ตำบลทุ่งกุลา อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด
การดื่มกินของผม เริ่มต้นจากความสนุกสนานของวัยรุ่นในวงสังสรรค์ ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดเลยว่าจะทำให้แม่ต้องลำบากมากมายขนาดนี้ ขอปิดฉากการเป็นนักดื่ม ใช้ตนเองเป็นอุธาหรณ์ หันมาเป็นนักรณรงค์ชวนคนเลิกเหล้า
จากความสนุกของเด็กวัยรุ่นที่อยากรู้อยากลองตามเพื่อน ด้วยความคึกคะนอง เมื่อครั้งอายุ 14 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่เรียนในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 2 ต้องตามกระแสเพื่อน เข้าสู่วังวนของนักดื่มตัวยง จากมีความรู้สึกว่าสนุกเวลาดื่มเหล้า และก็ดื่มมาเรื่อยๆ จนเข้าสู่วัยทำงาน
คุณนิกรณ์ ดำนิล ในวัย 49 ปี เล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนอายุ 30 ปี ผมได้เข้ามาทำงาน ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยในบริษัทแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯ ทุกวันหลังเลิกงานก็จะต้องตั้งวง ดื่มไม่เมาไม่เลิก ต้องดื่มวันละ 1 ขวดใหญ่เป็นอย่างน้อย เหล้าที่ดื่มต้องเป็นเหล้าขาวเท่านั้นจึงจะเมาเพราะมีดีกรีสูง ตอนนอนตื่นก็ต้องดื่มถอน และเวลาก่อนออกไปทำงานจะต้องเติมแอลกอฮอล์เข้าไปในร่างกายอีกสักแก้วสองแก้ว เพื่อเติมความกระชุมกระชวยให้กับร่างกายในทุกเช้า เงินที่หามาได้ในแต่ละเดือน จะเตรียมไว้เป็นค่าเหล้าว่าจะใช้เท่าไหร่ และก็หมดไปกับการดื่มเหล้าเป็นสิ่งแรก
ผมดื่มเหล้าหนักขึ้นเรื่อยๆจนกระทั้งเกิดปัญหา ดื่มจนสุขภาพย่ำแย่ ขาดการพักผ่อน อ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย บางวันงานไม่ทำงาน มันไม่ไหวจริงๆ ถึงขั้นดื่มจนเมามากก็ขับรถเกิดอุบัติเหตุ จึงได้กลับมาอยู่บ้าน แต่ก็ยังไม่ได้เลิกดื่ม เพียงแต่สามารถงดเหล้าเข้าพรรษาได้ ซึ่งในแต่ละปีนั้นก็ยังรอคอย นับถอยหลังการวันออกพรรษาเพื่อเตรียมฉลองและกลับมาดื่มเหล้าเหมือนเช่นเดิม
การดื่มของผมทำให้ผมที่ผ่านมามันทำให้ผมละเลยบางสิ่งที่คนเป็นลูกควรจะสำนึกและรับรู้ไว้เสมอ จากในช่วงชีวิตช่วงนั้น ผมลืมนึกถึงไปในความรัก ความหวังดีของแม่ ผมไม่เคยได้ใส่ใจท่านเลย แต่ในวันหนึที่ผมดื่มเหล้าจนเกิดเหตุการณ์ร่างกายทรุดเนื่องจากกระเพราะทะลุ จนต้องเข้าโรงพยายาล วันนั้นผมได้เห็น และระลึกได้ถึงความรักของแม่ที่มีต่อตัวผม ผมป่วย แม่ที่อายุเกือบจะ 75 ปี ยังต้องมานอนเฝ้า มาดูแลผม แทนที่ผมต่างหากที่ควรจะเป็นคนดูแลแม่ เป็นเพราะเหล้าที่ทำให้ผมขาดสติ และยังทำให้แม่ต้องลำบากอย่างมากในการต้องดูแลผมอีกด้วย
ผมตั้งใจที่จะเลิกเหล้าให้ได้ แต่การที่บอกว่าเลิกเหล้าก็แค่คำพูดอย่างเดียวไม่ได้ เคยหลายครั้งที่ค่อยๆลดลง แต่ไม่เคยสำเร็จเลย เพราะทนไม่ไหวลอกสักเป๊ก ก็ต้องมีแก้วที่ 2 และ 3 ต่อรอไว้เลยมีตามมาอีกเหมือนเดิมแน่นอน เลิกไม่ได้แน่ ผมตั้งใจหักดิบ คิดไว้ตลอด ต้องทำเพื่อแม่ให้ได้ แล้วผมว่า ความตั้งใจทุกครั้งมันต้องมีผลลัพธ์ที่น่าพอใจ อีกอย่างคือผมไปช่วยงานกับประชาคมเครือข่ายงดเหล้าจังหวัดร้อยเอ็ดแล้วงานนี้ก็เป็นแรงบันดาลใจให้ผมต้องเลิกให้ได้อีกทางที่จะทำเพื่อแม่ของผมกับการ “เลิกเหล้า..เพื่อแม่” ผมประกาศเจตนารมณ์เลิกเหล้าตลอดชีวิตเมื่อปี 2551หลังจากนี้ การดื่มเหล้ากลายเป็นอุธาหรณ์ ไว้สำหรับการนำมาเป็นบทเรียน เป็นเรื่องเล่าสู่กันฟัง ว่าไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง แต่อย่างน้อยเรื่องนี้ ก็ทำให้ผมได้พลิกชีวิต กลับคืนมาเป็นลูกของแม่ สมกับที่แม่ให้ความรัก ขณะนี้แม่ของผมอายุ 83 ปีแล้ว ท่านก็ภูมิใจในตัวผมเพราะตั้งแต่เลิกเหล้าได้แล้วผมก็ทำงานด้วยความมุ่งมั่นและหันมาช่วยเหลือสังคมอีกด้วย
คุณนิกรณ์ เล่าต่อว่า ตอนนี้ผมอายุ 49 ปี หลังจากเลิกดื่มมา 10 ปี สุขภาพดีสมองปลอดโปร่ง ไม่มีหนี้ แต่มีเงินเก็บสะสม มีบ้าน มีกิจการร้านพิมพ์การ์ดต่างๆ และผมได้สืบทอดกิจการการเพาะเลี้ยงควายประเภทสวยงาม ไว้หลายตัว มูลค่าหลายแสน ทุกวันี้ได้ดูแลครอบครัว ญาติพี่น้อง ได้ช่วยเหลือชุมชนที่เราอยู่ ด้วยการเข้าร่วมชมรมคนหัวใจเพขร เพื่อช่วยเหลือคนในชุมชนโดยเฉพาะคนที่ดื่มติดเหล้า ซึ่งทางชมรมคนหัวใจเพชร ได้รวมตัวกันทำข้าวไรซ์เบอรี่แบบอินทรีย์ ออกมาเพื่อช่วยเหลือกัน เพราะทำนาปลูกข้าเป้ฯเรื่องที่พวกเราถนัด และบวกกับความตั้งใจ จะทำให้ผลผลิตออกมาดีในที่สุด
การเลิกเหล้านั้นขึ้นอยู่กับใจตัวเอง และการตัดสินใจของเราเอง ผมเชื่อว่าทุกคนมีความสามารถ แต่เหล้าเป็นตัวทำให้ความสามารถลดน้อยลงจึงทำให้ความสำเร็จเกิดขึ้นได้ยาก ดังนั้นการที่จะเลิกไดนับว่าต้องฝ่าฝัน ใช้ใจต่อสู้อย่างเต็มความสามารถ และในที่สุดก็จะผ่านวิกฤติไปได้ด้วยดี
