สตรีแกร่ง สู่สังเวียนของการต่อสู้เพื่อสังคม

ปัจจุบัน สังคมไทยเริ่มเปิดโอกาสและยกย่องผู้หญิงที่มีความสามารถมากขึ้น เราจะเห็นว่าผู้หญิงหลายคนได้ก้าวขึ้นมามีบทบาททำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพไม่แพ้ผู้ชายเลยทีเดียว และหลายๆคนที่ต้องสวมบทบาทเป็นทั้งผู้นำครอบครัว หรือแม้แต่เป็นผู้นำของชุมชน ซึ่งพร้อมที่จะส่งเสริมสนับสนุนกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุมชน โดยเป็นปากเป็นเสียงแทนคนในชุมชน และสังคมนั้นเพื่อให้ทุกคนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

นางสมควร งูพิมาย สตรีผู้นำทางสังคม อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เข้าสู่สังเวียนของการต่อสู้เพื่อสังคมตั้งแต่ปี 2540 และได้ร่วมกับภาคีเครือข่ายงดเหล้าในการสนับสนุนให้เกิด พรบ.ควมคุมเครื่องดื่มแอลกฮฮอล พ.ศ.2551 เธอเล่าว่า จากระยะเวลาที่ผ่านมาอยากจะใช้พลังที่มี หรือโอกาสที่ได้ ออกมาต่อสู้เพื่อกลุ่มคน ชุมชน และสังคม ในอำเภอพิมาย  ดังนั้นจึงต้องเชื่อมหลายๆประเด็น ให้รวมเป็นเรื่องเดียว เพราะทุกเรื่องมันเป็นสิ่งที่เกี่ยวพันกับชีวิตของคน การเปลี่ยนแปลงนั้น ไม่ใช่การเอางบประมาณเป็นตัวตั้ง เพราะหากลงมือทำแล้วต้องทำให้สังคมเกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น แม้งบประมาณจะมีเพียงน้อยนิดก็ตาม

สิ่งที่ทำ เพราะเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชุมชนบ้านเราซึ่งต้องเตรียมป้องกันไว้ การสอนเด็กๆให้รู้จักหน้าที่ของตนเอง สอนให้รอบรู้ในสิ่งต่างๆ เพื่อการอยู่ร่วมกัน แม้ในเรื่องการเรียนรู้ พรบ.ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การรณรงค์ในชุมชนที่คนดื่มก็ต้องรู้ว่าเกินขอบเขตไป ต้องแค่ไหน ส่วนคนไม่ดื่มก็ต้องเคารพสิทธิซึ่งกันและกัน เช่น เหตุการณ์ในช่วงโควิดระบาดรอบแรกก็ได้มีการรณรงค์ให้อยู่บ้าน หยุดเชื้อเพื่อชาติ  แต่คนดื่มก็ยังออกไปดื่มนอกบ้าน พอเมาแล้วชุมชนก็เอาไม่อยู่ เลยต้องเชิญหน่วยงานสาธารณสุข มาช่วยให้ความรู้ในชุมชนเรา ซึ่งบางครั้งเรื่องเล็กๆเราก็ต้องเรียนรู้ร่วมกัน ซึ่งปัญหานั้นก็เกิดเป็นการเรียนรู้ เป็นบทเรียนให้สังคมได้เป็นอย่างดี

นางสมควรกล่าวต่อว่า การเป็นผู้นำ ก่อให้เกิดพลังอย่างมาก ในสมองของมันจะคอยสั่งว่าฉันมีคุณค่าฉันเป็นที่พึ่งของเด็กๆได้และฉันรู้สึกว่าฉันมีพลังอยู่ตลอดเวลา อยากจะทำให้สังคมดี สังคมน่าอยู่ หากเราทำให้ในชุมชนไม่มีอุบัติเหตุ ไม่มีคนติดเหล้า ติดยา คนในชุมชนกินอาหารดี กินผักปลอดสารพิษ ได้ยินเสียงเด็กๆวิ่งเล่นในชุมชน ช่วยกันทำสิ่งแวดล้อมให้ดี มันก็มีความสุขแล้ว เวลานอนหลับก็หลับสบาย สมองที่ได้พัก ก็จะได้ไปใช้คิดสิ่งที่จะทำต่อไปได้อีก