มงนี้เพื่อเธอจริงๆ นิสา อภิฎา ส่งเนียม Miss sdn Thailand ไม่แปลกใจที่ทำไม ณ วันนั้น !! SDN Talk คอลัมส์นี้ พูดคุยกับ นิสา ไม่ใช้แค่ทำงานที่ตัวเองรักอย่างเดียวสิ่งหนึ่งที่เขาทำคือขอเป็นหนึ่งเสียงในการขับเคลื่อนสังคมและเยาวชนคนรุ่นใหม่ให้ห่างไกลจากปัจจัยเสี่ยง ด้วยบุคลิคร่าเริง ยิ้มง่ายของนิสา เลยทำให้เราต้องล้วงลึกถึงการทำงานเพื่อสังคมกันว่า ทำไมเขาถึงเลือกที่จะทำงานนี้ !!
นิสา ปัจจุบัน เป็นนักศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณทิตย์ คณะนิเทศาสตร์ ชั้นปีที่ 2 เป็นคนกรุงเทพมหานคร สาวเมืองกรุงนั่นเอง…
เริ่มเข้ามาทำงานรณรงค์ได้อย่างไรครับ
นิสา : มองเห็นถึงปัญหาจากการดื่มแล้วไม่มีสติของคนในสังคม เลยอยากเป็นอีกหนึ่งเสียงที่จะช่วยสังคมแก้ปัญหาตรงนี้ได้อย่างไร เลย คือจุดเริ่มต้นค่ะ
แล้วเข้ามาทำงานรณรงค์ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ
นิสา: ประมาณ 3 ปีแล้วค่ะ
แล้วทำไมเราถึงเลือกที่จะทำงานรณรงค์
นิสา : เพราะว่า ด้วยจากที่เราเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นแล้วส่วนใหญ่จะเกิดจากที่ดื่มเหล้าแล้วขาดสติ เราก็อยากจะช่วยเป็นแกนนำช่วยให้ปัญหานี้หมดไปค่ะ
แล้ว 3 ปีที่ทำมา เราคิดว่าเราถึงเป้าหมายที่เราวางไว้รึยังครับ
เนื่องจากปัจจัยหลายอย่างที่ยังไม่เอื้ออำนวยพอที่จะทำให้เราได้บรรลุถึงเป้าหมายที่เราตั้งไว้ แต่ก็มีเป้าหมายที่จะทำให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆค่ะ
แล้วได้อะไรจากการทำงานตรงนี้บ้าง
นิสา : สิ่งที่ได้ก็คือ ได้กลุ่มเพื่อน ได้แนวคิดใหม่ๆหลังจากที่ได้ไปอบรม แล้วก็ได้ทราบถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคม
การทำงานรณรงค์เราจะทำอยู่แค่ในชุมชนหรือว่ายังไงครับ
นิสา : ตัวของหนูเองอยู่ในสังคมเมือง ทำให้ไม่สามารถเจาะตัวชุมชนได้เต็มที่ก็เลยจะเน้นไปทางออนไลน์มากกว่า
ทำออนไลน์นี้คือยังไงบ้างครับ
นิสา : ก็แบบว่าเป็นตัวกลางในการเป็นสื่อรณรงค์ในทางออนไลน์ เวลาที่เราเห็นคนที่โพสเกี่ยวกับสุราหรืออะไรที่มันผิดกฎหมายเกี่ยวกับ พรบ. ของแอลกอฮอล์ เราก็จะแจ้งและร้องเรียน แล้วก็บางทีก็เป็นสื่อรณรงค์งดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตามเทศกาลต่างๆ
แล้วความฝันในวันเด็กของนิศาอยากเป็นอะไรครับ
นิสา : จริงๆก็มีความฝันเหมือนเด็กๆทั่วไปค่ะ อยากเป็นนักร้อง อยากเป็นดารา แต่ในความฝันจริงๆ อยากเป็นครูจิตอาสาค่ะ
ทำไมถึงอยากเป็นครูจิตอาสาครับ
นิสา : เพราะว่าหนูอยากจะไปตามเขตชายแดนที่เขาไม่ได้รับการศึกษา เพราะว่าเราอยากจะไปช่วยพัฒนาในชุมชนตรงนั้น เพราะหนูเล็งเห็นว่าการศึกษาเนี่ยมันกระจุกอยู่แค่ในชุมชนเมือง มันทำให้คนที่เขาอยู่ภายนอกเนี่ย เขาไม่ได้รับโอกาสอย่างทั่วถึง แล้วมันจะทำให้เราเสียเปรียบซึ่งทำให้ด้อยการพัฒนาค่ะ
แล้วทุกๆวันนี้ นิสาคิดว่าความสุขของนิสาคืออะไรครับ
นิสา : ความสุขของหนูเกิดขึ้นจากการที่ได้ทำสิ่งที่หนูอยากทำ ก็อย่างเช่น การร้องเพลง การทำอาหาร สิ่งที่หนูอยากทำ เพราะหนูคิดว่าถ้าหนูอยากทำแล้วไม่ลงมือทำก็จะไม่มีโอกาสได้ทำ
เราเป็นคนรุ่นใหม่ แล้วการทำงานรณรงค์เราเป็นเด็กรุ่นใหม่เราคิดว่ามันยากไหมครับ
นิสา: สำหรับหนู คิดว่ามันไม่ยากค่ะ เพราะว่าสมัยนี้เรามีเทคโนโลยีเพื่ออำนวยความสะดวกหลากหลาย ทำให้เราเจาะกลุ่มเป้าหมายได้กว้างใหญ่มากขึ้น เพราะถ้าเป็นสมัยก่อนเนี่ยมันยังไม่มีเทคโนโลยีที่สามารถทำให้คนบนโลกเนี่ยหลายๆคนได้เห็น แต่ว่าสมัยนี้เราสามารถที่จะโพสกริ๊งเดียวแล้วคนเข้ามาดูเป็นร้อยเป็นพันในนาทีเดียวได้ค่ะ
แล้วสำหรับที่หนูที่เป็น LGBT หนูคิดว่ามันทำให้หารทำงานยากขึ้นไหม
นิสา : สำหรับหนู เรื่องเพศมันไม่ได้เป็นปัญหา เพราะหนูคิดว่าไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชายหรือจะเป็น LGBT พวกเราทุกคนความสามารถเท่ากัน เพราะฉะนั้นคำว่าเพศมันไม่ใช่อุปสรรค์ในการทำงานค่ะ
แล้วใน 1 วันเลยหลักๆที่นิศาทำคืออะไรครับ
นิสา : หลักๆเลย ถ้าเป็นช่วงนี้ก็จะเป็นการเรียนค่ะ
แล้วตอนที่มาเข้าค่าย SDN เราได้อะไรตรงนั้นบ้างครับ
B: เราได้พัฒนาศักกายภาพหลายๆอย่างที่เรายังขาด อย่างเช่นการที่เข้าค่ายระดับประเมศล่าสุด ก็จะมีการอบรมการพูด แล้วก็ได้ฝึกฝนการพูดในการโน้มน้าวใน การพูดในที่สาธารณะ ทำให้เรามีทักษะในการพูดมากยิ่งขึ้น แล้วเราก็สามารถเอาทักษะตรงนี้ สามารถไปสอนคนอื่นๆ แล้วก็ยังสามารถเอาทักษะที่ได้มาปรับใช้ในชีวิตของเราด้วย
เป็นไงละครับ สวยอย่างเดี่ยวไม่พอนะครับ ต้องสตรองและฉลาดด้วย มงลงไปอีกรอบก็ไม่มีใครว่าน้า..
