คนธรรมดา..ที่ไม่ธรรมดา
นายสมเกียรติ จำปาดง หนุ่มสุโขทัย เขยใต้ที่อำเภอเวียงสระมา 10 ปีแล้ว ก่อนนี้ทำงานบริษัทแห่งหนึ่งเป็นมนุษย์เงินเดือน หลังจากเกิดภาวะเศรษฐกิจต้มยำกุ้งแตก ก็ถูกให้ออกจากงาน และได้ไปทำงานขับรถส่งของอยู่ 4 ปี ต่อมาได้ตัดสินใจกลับมาสร้างครอบครัวอยู่ที่สุราษฎร์มาทำสวนยางเอง ร่วมกับครอบครัวของแฟน
ดื่มหนักเพราะอะไร
ตอนนั้นยังไม่เมา เต็มไปด้วยความตั้งใจมุมานะที่จะทำชื่อเสียง และคิดจะสร้างงานทำงาน เพื่อลูกชาย หัวแก้ว หัวแหวน คือปลูกแฝก และได้รางวัลพระราชธาน ต่อมาทำยางก็ล้มรุกคุกคลานจนก็ได้ผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันวิจัยเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย (มว.) มาดูงานได้ปรึกษาและช่วยพัฒนาต่อยอด และในช่วงนั้นลูกชายผมเป็นน้ำในสมอง และได้เสียชีวิตลงผมเสียใจมาก จากนั้นชีวิตของผมเลยดื่มเหล้าตลอดมา
ดื่มแบบเงียบๆคนเดียว
พฤติกรรมการการดื่มก็รู้ตัว เมาก็รู้ตัวแต่ไม่เลิก แรกๆ ภรรยาก็บ่น หลังๆ ก็เริ่มปล่อย อยากกินก็กินเข้าไป เวลานอนยังมีขวดเหล้าตั้งข้างๆหัวนอนเลย คนข้างๆบ้านไม่รู้เลยว่าผมดื่มเหล้า เพราะจะดื่มเงียบๆคนเดียวแล้วก็นอน ไม่ได้ออกมาดื่มข้างนอกบ้าน หรือไประรานใครๆ บางครั้งยังเคยน๊อค ต้องหามมาโรงพยาบาล คนข้างบ้านถึงรู้ว่าดื่มเหล้า คนในหมู่บ้านถ้าไมสนิทก็ไม่เชื่อว่าเป็นคนดื่มเหล้า
ทีละก๊ง สองก๊ง.. จะเมาได้ไง
เป็นดื่มทั้งวันต่อเนื่องกันมา มันทำให้คิดว่าระยะเวลา 6 ปีมันสั้นลง เหมือนไม่นาน เดิมเป็นคนไม่เชื่อใคร แต่เมื่อเห็น คนในชุมชน เยาวชนในหมู่บ้านออกมารณรงค์กันต่างๆ เลยออกปากไปว่าจะเลิกเหล้าแล้ว ที่ผ่านมาก็เคยเลิกได้นะ 2 เดือน แล้วก็กลับมาดื่มอีก จากเคยดื่ม 1-2 ขวดเพิ่มเป็น 5 ขวด ในช่วงนั้น ใช้เงินซื้อเหล้าไม่ต่ำกว่าวันละ 300 บาท ลูกสาวเคยขอให้เลิกเหล้า บอกว่า “ถ้าพ่อเลิกเหล้าเนื่ยเราสามารถซื้อรถ ผ่อนรถได้เลย” แต่ก็ยังไม่เลิกดื่ม พูดตอบโต้สวนกลับไปยังลูกสาวว่า “ไม่ต้องมายุ่งถ้าจะเลิกก็จะเลิกเอง จะไม่ฟังใคร”
ดื่มจนป่วย
ต่อมามีอาการปวดท้องเป็นโรคกระเพาะ เลยหยุดเหล้าได้ 2 วัน (น๊อคไป) ต้องไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาล คุณหมอได้ถามว่าดื่มเหล้าไหม ..ตอบว่า ดื่มครับ หมอถามว่าจะเลิกได้ไหม..แล้วหมอก็ให้น้ำเกลือ จากนั้นก็ยังไม่ได้ดื่มอีกเลย 2 เดือนแล้ว ที่ยังไม่ดื่มเหล้าอีกเลย และตั้งใจว่าจะไม่ยุ่งกับเหล้าอีกตลอดไป
แรงบันดาลใจที่ทำให้เลิกเหล้า
นอกจากจะคนในครอบครัวแล้ว ยังมีพี่น้องในชุมชน พี่น้อง หลานๆในเครือข่ายงดเหล้า จากที่มาคอยให้กำลังใจชวนเลิกเลิกเหล้าบ้าง มาชวนทำงานรณรงค์บ้าง ทำให้มีความรู้สึกผูกพัน เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม เขาทำเหมือนผมเป็นซูปเปอร์แมน หรือยอดมนุษย์ ที่ทำอะไรก็ได้ ให้ทำก็ทำได้หมด คอยช่วยเหลือพวกเขาในการมารณรงค์งดเหล้าหรือกิจกรรมต่างๆ แต่ถ้าหากต้องมาตายด้วยน้ำใสๆก็คงจะไม่ดีแน่ และผมเองก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้ออกมาทำงานจิตอาสา ทำงานช่วยเหลือ คอยเป็นทุกอย่างเพื่อพวกเขาน้องๆ หลานๆครับ
